Borneo

Lieve allemaal,
Op dit moment zit ik in een bamboohut midden in de jungle. Het begint te schemeren en de dieren die in de jungle leven worden wakker en beginnen geluid te maken. Ik heb net een frisse duik genomen in een riviertje die hier 10 meter onder me stroomt. Dat was heerlijk verfrissend na een bezwete hike naar een waterval.
Het water van het riviertje is helder en met de shampoo die ik had meegenomen heb ik mezelf gewassen.
Maar eerst zal ik bij het begin beginnen voordat ik verder vertel over het kamp hier.

Mijn vlucht naar Borneo was de ergste ooit. Ik heb mijn hele leven al dat ik soms last heb van m'n oren en voordat ik weg ging voelden ze al pijnlijk. Door de drukverschillen in het vliegtuig was dat heel erg naar en had ik constant hele erge pijn.
Gelukkig was de vlucht niet super lang (1,5 uur) en kon ik nadat we geland waren snel een grab bestellen naar m'n hostel en lekker m'n bed in kruipen.

Voor avondeten ben ik met 2 Amerikaanse studenten mee wezen eten. Zij hebben een exchange year en beginnen over een paar weken met hun studie in Nieuw Zeeland. Ze studeren in Boston op Harvard en ze hebben me alles verteld over het campus leven. Heel interessant vond ik dat, omdat je dat alleen maar ziet in films en series. Ook hebben het meisje en ik onze woonplaatsen laten zien op Google maps. Heel leuk om dat te doen met mensen die je ontmoet op reis en om te zien hoe zij wonen.
Zij vond mijn dorp prachtig en de molen waar ik ongeveer praktisch naast woon geweldig. Terwijl ik hetzelf totaal niet bijzonder vind natuurlijk. Alhoewel ik m'n dorpje toch meer begin te missen hoe langer ik weg ben.

De volgende dag heb ik een chill dag gehouden voor mezelf. De Amerikanen waren vroeg in de ochtend al weg gegaan. Ik heb wat rond gelopen door Kuching (het stadje waar ik was).
Er is niet veel te doen maar het ligt er mooi bij aan de rivier en de stad heeft leuke straatjes.

Deze dag waren er 2 Amerikaanse meiden aangekomen en met hun ben ik 's avonds wat gaan eten. Heel toevallig gaan deze meiden ook studeren in Nieuw Zeeland en studeren ze ook in Boston!

De volgende ochtend ging mijn wekker om 6 uur 's ochtends. Om 7 uur ging de bus die ik moest pakken naar het Bako National Park. Dit National Park is de reden dat ik naar Kuching ben gekomen. Omdat niemand mij wilde of kon joinen van het hostel hier naartoe ben ik alleen gegaan. Daar zat ik dan bij de bushalte in de vroege ochtend al een half uur te wachten op de bus die maar niet kwam. Toen er een andere bus kwam parkeren bij de bushalte zei de buschauffeur dat de bus om 8 uur zou komen. Nog even wachten dus.. Achja dat ben ik nu wel gewend met 3,5 maanden reizen door Azië. Geduld heb je wel nodig als je je hier bevindt.
Tussen het wachten door kwam er nog een groep van ongeveer 30 oude vrouwen uit Indonesië langs die één voor één een selfie met me wilden maken. Zo erg verveeld heb ik me dus niet 😝.
Om 20 over 8 kwam uiteindelijk de juiste bus aan gereden.
Aangekomen bij het national park moest je een ticket kopen voor het park en voor de boot er naar toe. Daar ontmoette ik 2 meisjes uit Duitsland die ook beide alleen waren en we besloten samen naar het park te gaan. Je ontmoet echt overal mensen en zoals ik al zei ben je eigenlijk nooit alleen.

We namen plaats in het bootje die ons in 20 minuutjes naar het national park brachten. Dit national park staat bekend om de neusaap die je hier kunt zien. Ik hoorde van de 2 Amerikaanse meiden dat ze vooral in het begin te zien zijn, dus we probeerden ze al te spotten. Niet veel later zagen we iets bewegen in de bomen en toen we dichterbij gingen kijken zagen we 2 dikke neuzen tussen de bomen uitsteken. We kwamen heel dichtbij en we konden ze bijna aanraken, heel bijzonder! Even later kwam er ook een familie met een gids kijken en de gids zei dat hij nog nooit zo dichtbij de neusaap is gekomen, omdat ze meestal wat schuw zijn. We hadden geluk!

Terwijl we elkaar beter leerden kennen liepen we een route naar een strandje door de jungle.
Onderweg kwamen we nog meer aapjes tegen, een zwijn met een baard en felblauwe ogen en wat spinnen.
We kwamen uit bij een prachtig strandje waar we even gechilld hebben. Daar ontmoetten we ook een familie uit Texas die voor 6 maanden aan het reizen waren. De familie bestond uit 4 kinderen en ouders die hun kids scholing gaven. Interessant om hun verhalen te horen.

De volgende dag had ik 's avonds een vlucht naar de andere kant van Borneo.
' s Ochtends werd ik wakker getikt op m'n voeten door een jongen om te vragen of ik mee ging met hem en een andere jongen naar wat caves. Ze hadden nog plaats over op de scooter en omdat ik m'n vlucht toch pas' s avonds had kon ik gemakkelijk mee. Ik moest even wakker worden en goed in m'n ogen wrijven om te zien wie het was, maar toen herkende ik de jongen van dezelfde dorm.
Ik besloot om mee te gaan en we ontbeten eerst bij een Sri lankees restaurantje. Ik had nog best veel oorpijn en besloten om onderweg te stoppen bij een pharmacy om neusspray en paracetamol te halen. Overdag werd het beter gelukkig.
Onze eerste stop was in een cowboy dorpje. Dit dorpje bestond uit 1 straat en het leek echt alsof we in een andere wereld beland waren.
We hebben hier wat gedronken en zijn toen verder gereden naar de caves die ook heel mooi waren.

's Avonds vloog ik naar Kota kinabalu (de andere kant van Borneo). Ik voelde me niet goed en ben lekker m'n bed ingekropen. Dit was zo'n bed met een cabine waardoor je een soort eigen hokje hebt. M'n favoriete bedden in hostels omdat je even privacy hebt.
De dag daarna ben ik verhuisd naar een ander hostel omdat daar één van de Duitse meisjes (Julia) zat uit het Bako National Park.
We zijn samen naar de Sunday Market gegaan en hebben wat geluncht samen en zijn langs het water gelopen. Ik had nog steeds best veel oorpijn en ben vroeg gaan slapen.

De dag erna was het een prachtige dag en de zon scheen volop. We besloten om Island hopping te gaan doen. Er zijn een paar mooie eilanden vlakbij. We hebben in totaal 2 eilanden bezocht die allebei witte stranden en azuurblauwe zee hadden. Het was zo mooi!
Het was wel best toeristisch, maar we hebben gezocht naar een beetje afgelegen strandjes waar niet veel mensen waren.
Het water was zo helder dat je alle vissen kon zien zwemmen vanaf de kant.
Ik heb m'n zwembrilletje meegenomen van huis en we konden dus één voor één de mooie onderwaterwereld bekijken. Heel bijzonder was het niet, maar er waren wel leuke vissen om te zien.

Ik zit nu in een kamp in de jungle al voor 2 nachten. Het is een kamp waar je slaapt in tenten onder een afdak van bamboo. Hier kan je echt genieten van de rust van de jungle. En wat is het fijn hier! We hebben 3 gidsen die hier wonen en voor ons koken. Ook kan je de gidsen vragen om een tour te doen, zoals een nightwalk of een survivaldag. Beide heb ik gedaan.
De nightwalk op de eerste avond toen we aankwamen. Met hoge verwachtingen ging ik mee met de groep om de nachtdieren te spotten. We liepen langs veel verschillende soorten spinnen, we hebben een slang gezien een gigantische duizendpoot en zelfs een stekelvarken! Oh, en veel bloedzuigers die met je mee wilden liften.
Op de survivaldag hebben we geleerd om te kunnen overleven in de jungle. We hebben geleerd om vuur te maken, drinkwater en eten te vinden en hoe je een onderdak maakt voor jezelf. De gidsen gaven ons machettes (grote messen, die meer op zwaarden lijken) waarmee we ons een weg door de jungle baanden.
Even voelde het alsof m'n droom was uitgekomen en was het net alsof ik in expeditie Robinson zat.

Vandaag heb ik een wandeling gemaakt naar een waterval die heel groot en mooi was. Het was even zweten naar boven, maar het was zeker de moeite waard.
Vanavond hebben de gidsen een karaoke avond voor ons geregeld. Julia en ik zitten hier in het kamp met een ander meisje en jongen uit Duitsland en met een Australisch koppel. Heel gezellig! In het dorpje dat hier 40 minuten vandaan is hebben we net Rijstwijn gehaald. Dit is een lokaal drankje gemaakt uit rijst en anijs en het is best wel zoet.
Dit wordt onze laatste avond helaas hier, maar ik weet zeker dat het een leuke avond wordt!

Als ik deze blog post is het wanneer ik weer internet heb, dus dat zal wel over een tijdje zijn. Dan weten jullie dat :)